Dear R,
Je bent maar een paar uurtjes weg uit Indonesië en waarschijnlijk ben je nog niet helemaal bijgekomen van je reis en hier is m’n mailtje al.
R, 't spijt me dat ik me zo ‘vreemd’ heb gedragen toen je afscheid nam, waardoor ik dan ook geen één woord tegen jou kon zeggen. Je vroeg je natuurlijk wel af waarom die tranen? In 15 jaar op kantoor heb ik veel mensen leren kennen, Nederlandse en Indonesische medewerkers. Ik zie dan ook heel vaak verschillende mensen komen en gaan: een echte kaaskop, een slome javaan, een lieve Hollander, en een lawaaierige ambonees and so on and so on, maar het is zeer zelden dat ik een orang Belanda heb leren kennen - die volgens de geroddel niet naar z’n zin had in Indonesië :-) - maar toch respect heeft voor z’n Indonesische collega’s. En niet alleen voor mensen met wie je veel heb samengewerkt maar andere mensen die in en om de ambassade rondslingeren met wie je eigenlijk weinig te maken had: satpams, chauffeurs, Suti, Maria en zelfs de schoonmaaksters, waaronder één die zo onder de indruk van je was toen je haar dikke buik streelde toen ze zwanger was.
Anyway .... ik zal je handkusjes en je 'schoonheid-groet' missen. Ook zal er waarschijnlijk niemand meer zijn die tegen mij zegt over de parfumvlekjes op m'n blous en de ketting die scheef staat .. :-). I am very glad to know a person like you who touch people's life in a simple but special way, but life goes on ... I move on ... you move on, especially you with your excellent career. So, be a good and wise 'senior advisor' in Geneva en het ga je heel, heel, heel goed, R! And although you may not believe in God (you said that the other day, right?) .... God bless you always!Have a wonderful Christmas and a happy New Year 2006.
Groetjes,
R
